امروزه یکی از بیماری‌های مقاربتی که شیوع بسیار زیادی پیدا کرده است، بیماری زگیل تناسلی می باشد . زگیل تناسلی دارای انواع مختلفی می‌باشد که هر کدام از این نوع بیماری می‌تواند کم خطر و پر خطر باشد . راه‌های انتقال این بیماری در اکثر مواقع از طریق تماس جنسی می‌باشد اما از طریق پوست هم انتقال آن نیز وجود دارد.
گاهی اوقات در مواردی که درمان خاصی برای این بیماری صورت نگیرد امکان دارد پس از چند ماه از بین رود، اما ویروس آن به مدت طولانی در بدن باقی می‌ماند .
زگیل تناسلی به صورت برجستگی‌های کوچک مجزا یا چند برجستگی متصل به هم در نواحی تناسلی ایجاد می‌شود. زگیل می‌تواند کوچک، بزرگ، برجسته، مسطح یا شبیه گل کلم باشد. معمولاً طی چند هفته تا چند ماه پس از تماس جنسی با فرد مبتلا، در بدن شخص رشد می‌کند. در صورت عدم درمان زگیل، سه حالت رخ می‌دهد؛ یا خود به خود حذف می‌شود یا بدون تغییر می‌ماند و یا در اندازه و تعداد افزایش پیدا می‌کند.
تیپ‌های «کم‌خطر» HPV های تناسلی از جمله تیپ ۱۱ و ۶ می‌توانند باعث ایجاد زگیل یا ضایعات تناسلی شوند؛ در حالیکه احتمال ایجاد سرطان توسط برخی از انواع HPV های تناسلی (تیپ‌های پرخطر) بیشتر است. عموما تمام سرطان‌های گردن رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می‌شود و در این میان تقریباً ۷۰ درصد این سرطان‌ها از دو تیپ ۱۸ و ۱۶ ناشی می‌شود. تیپ‌های ۴۵ و ۳۱ هم در گروه پر خطر هستند و حدود ۱۰- ۵ درصد از سرطان‌های سرویکس را باعث می‌شوند.
زگیل‌های تناسلی بیشتر در نواحی مرطوب ایجاد می‌شوند و معمولا درد و خارش ندارند. شیوع این بیماری در افراد مبتلا به ایدز بیشتر است. برخی از این زگیل‌ها در نهایت ممکن است باعث ایجاد سرطان واژن، سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد و سرطان آلت تناسلی در مردان شود. سرطان دهان و حنجره هم جزو عوارض ابتلا به این ویروس است که شیوع کمتری بین مبتلایان به HPV دارد.
- دلایل ایجاد زگلی تناسلی
- از طریق تماس جنسی مستقیم (مانند رابطه جنسی دهانی مبتلا به ویروس HPV می‌شوند.) (حتی کمترین تماس سطحی در رابطه جنسی باعث انتقال بیماری می‌شود و حتما نباید نزدیکی کامل رخ دهد تا ویروس منتقل شود.)
- HPV یک عفونت پوست به پوست است. (الزاما برای انتقال این بیماری نیازی به مقاربت جنسی نیست.)
- مادرانی که HPV دارند، می‌توانند نوزاد خود را در طول زایمان آلوده به این ویروس کنند.
- استفاده از لوازمی مانند تیغ یا لیف مشترک و یا رفتن به مکان‌هایی مانند سونا، توالت فرنگی عمومی که به نوعی ویروس در آن پخش شده باشد.
- چه افرادی در معرض مبتلا شدن به زگیل تناسلی هستند؟
- مبتلایان به ایدز.
- مبتلا بودن به سایر عفونت‌های جنسی.
- عملکرد جنسی بالا در دوران نوجوانی و جوانی.
- برقراری رابطه جنسی پرخطر و محافظت نشده.
- افرادی که دارای چند شریک جنسی هستند.
- مبتلا به بیماری‌هایی که مجبور به استفاده از داروهای کورتون هستند.
- افرادی که با کسانی رابطه جنسی برقرار می‌کنند که در مورد سابقه جنسی آن‌ها اطلاعی ندارند.
- علائم زگیل تناسلی
غالباً بدون علامت خواهد بود و تنها با سوزش و خارش مختصری در ناحیه تناسلی همراه است.
- ترشحات واژینال،خونریزی.
- خونریزی هنگام رابطه جنسی.
- توده‌های کوچک به رنگ پوست در نواحی تناسلی.
- چندین زگیل نزدیک به هم که شکلی مانند گل کلم دارند.
- انواع پرخطر این ویروس‌ها نشانه ظاهری ندارد و ممکن است به شکل سرطان ظاهر شوند.
- هم در آقایون و هم در خانم‌ها ممکن است که زگیل‌ها بر روی لب، دهان و زبان فرد آلوده مشاهده شود.
- در خانم‌ها هم این زگیل‌ها در مناطقی از دستگاه تناسلی‌شان مانند: داخل واژن یا مقعد، بیرون واژن یا مقعد، دهانه رحم، کشاله ران ها، ایجاد می‌شوند.
- ممکن است در ابتدا درگیری هیچ علامتی از خود نشان ندهد و بعد به مرور زمان نوع کم خطر آن با ایجاد زگیل‌هایی در مردان در نواحی آلت تناسلی، بیضه‌ها، ران‌ها، کشاله ران‌ها، مقعد، بروز پیدا می‌کنند.
- عوارض زگیل تناسلی
زگیل‌ها غالباً بی‌خطرند اما در صورت پیشرفت می‌توانند باعث مشکلات جدی شوند.
- ایجاد سرطان.
- ایجاد مشکلات بارداری و نازایی .
- روش‌های تشخیص زگیل تناسلی
- معاینات بالینی.
- آزمایش پاپ اسمیر.
- تست HPV.
- کولپوسکوپی و بیوپسی.
- روش‌های پاکسازی ویرویس HPV
- ورزش منظم.
- عدم استعمال دخانیات.
- تقویت سیستم ایمنی بدن.
- عدم مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری.
- دوری از محیط‌های استرس زا و استراحت کافی.
- رژیم غذایی مناسب، رژیم غذایی که حاوی میوه و سبزیجات باشد می‌تواند در درمان این بیمار کمک کننده باشد.
- درمان زگیل تناسلی زنان
اگر این زگیل‌ها باعث ایجاد مشکل و ناراحتی در فرد نشوند احتیاج به درمان نیست ولی در صورت پرخطر بودن و تشخیص متخصص احتیاج به درمان وجود دارد؛
- جراحی؛
- دارو درمانی؛
- درمان با لیرز؛
- برش زگیل تناسلی؛
- کرایوتراپی یا سرما درمانی؛
- الکتروکاتری و سوزاندن زگیل.
- نحوه‌ی انجام تست HPV
- پزشک یک وسیله به نام اسپکولوم را داخل واژن قرار می‌دهد.
- آزمایش HPV می‌تواند در مطب یا کلینیک پزشک انجام شود.
- بیمار باید لباس‌های خود را تا زیر کمر پایین کشیده و یک کاغذ یا پارچه را دور کمر خود قرار دهد.
- سلول‌ها از قسمت قابل مشاهده رحم و همچنین سلول‌های داخل دهانه رحم جمع‌آوری می‌شوند.
- سپس نمونه‌ها در لوله‌های جمع آوری شده قرار می‌گیرند و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند.
- پزشک از یک سواب پنبه‌ای یا یک برس کوچک برای جمع‌آوری چندین نمونه سلول از گردن رحم استفاده می‌کند.
- اسپکولوم به آرامی دیواره‌های واژن را از هم باز کرده و اجازه می‌دهد در داخل مهبل و دهانه رحم مورد بررسی قرار گیرد.
- روی تخت آزمایش به کمر دراز کشیده و پاهای بیمار توسط رکاب‌هایی به سمت بالا کشیده و نگهداری می‌شود. امر به پزشک اجازه‌ی بررسی ناحیه واژن و ناحیه تناسلی را می‌دهد.
- اقدامات لازم قبل از انجام تست HPV
- آزمایش را برای روزی تنظیم کنید که در دوران قاعدگی نباشید.
- حداقل 48 ساعت قبل از آزمایش، رابطه جنسی نداشته باشید.
- 48 ساعت قبل از آزمایش از دوش واژینال استفاده نکنید.
- 48 ساعت قبل از آزمایش از تامپون‌ها، کرم‌های واژن، فوم‌ها، کاندوم‌ها یا ژله‌ها (مانند اسپرم‌کش‌ها یا داروهایی که به واژن وارد می‌شوند) استفاده نکنید.
- ممکن است از بیمار خواسته شود درست قبل از آزمایش هم به منظور راحتی خود بیمار و هم برای انجام آزمایش، مثانه‌ی خود را خالی کند.
- پس از تست HPV
- بیمار ممکن است مقدار کمی خونریزی واژینال یا ترشحات سبز خاکستری پس از این آزمایش داشته باشد و ممکن است بخواهد از پد نازک روزانه برای محافظت از لکه شدن لباس هایش استفاده کند.
- از داشتن مقاربت جنسی تا زمانی که پزشک دستور بی‌خطر بودن نداده است خودداری کنید.
- پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی
- رعایت نکات بهداشتی و روش‌های محافظت شده در روابط جنسی.
- جلوگیری از ارتباط‌های خارج از خانواده و شریک‌های جنسی متعدد.
- جلوگیری از تعدد روابط جنسی.
- استفاده نکردن از لوازم بهداشتی شخصی به صورت مشترک.
- تزریق واکسن‌های گارداسیل چهارگانه در بازه‌ی زمانی متفاوت.
- رعایت بهداشت و تمیز، خشک نگه داشتن نواحی دستگاه تناسلی.
- اگر هر گونه علامتی از این دست در اندام تناسلی خود یا شریک جنسی‌تان مشاهده کردید، رابطه جنسی‌تان را قطع کنید.
- حتما به صورت دوره‌ای تست پاپ اسمیر و غربالگری سرطان دهانه رحم انجام دهید.
- آموزش و آگاهی دادن به افراد.
- واکسن HPV
واکسن گارداسیل برای پیشگیری از انواع ۶و ۱۱ و ۱۶ و ۱۸ می‌باشد، بهتر است در ۹ تا ۲۶ سالگی تزریق شود یعنی اگر قبل از اولین رابطه جنسی تزریق شود بیشترین محافظت کنندگی را در برابر این چهار نوع شایع ویروس دارد. در زنان تزریق واکسن گارداسیل از سرطان دهانه رحم پیشگیری می‌کند.
زنان باید واکسن را قبل از اینکه به صورت جنسی فعال شوند و در معرض ویروس HPV قرار بگیرند، دریافت کنند. زنانی که از نظر جنسی فعال هستند نیز ممکن است از واکسیناسیون بهره‌مند شوند، اما ممکن است نتیجه آن کمتر موثر باشد. این موضوع به این دلیل است که آن‌ها ممکن است از قبل در معرض یک یا چند نوع ویروس HPV قرار گرفته باشند که توسط واکسن مورد هدف قرار گرفته است. با این حال، تعداد کمی از زنان جوان فعال جنسی که توسط واکسن پیشگیری شده‌اند مبتلا به انواع HPV هستند.
بنابراین بیشتر زنان جوان هنوز می‌توانند از طریق واکسیناسیون محافظت شوند. واکسیناسیون HPV برای دختران 11 و 12 ساله توصیه می‌شود. همچنین دختران و زنان سنین 13 تا 26 ساله که هنوز واکسن نشده و یا دوره واکسن را کامل نکرده‌اند باید استفاده کنند؛ واکسن HPV همچنین می‌تواند برای دخترانی که در شروع سن 9 سالگی هستند مورد استفاده قرار گیرد. دختران 11 تا 12 ساله باید 2 دوز واکسن HPV را برای محافظت در برابر سرطان‌های ناشی از HPV دریافت کنند.
گارداسیل در سه نوبت تزریق می‌شود. ابتدا تزریق اول انجام می‌شود، تزریق دوم دو ماه بعد از تزریق اول انجام می‌شود و تزریق سوم، چهار ماه بعد از تزریق دوم انجام می‌شود.
- واکسن HPV برای آقایان
در آقایان نیز تزریق واکسن در سنین ۹ تا ۲۶ سالگی قبل از اولین تماس جنسی در پیشگیری از ابتلا به انواع شایع ویروس موثر است.
همچنین تزریق واکسن در مردان می‌تواند از سرطان مقعد و سرطان آلت پیشگیری نماید.
- موارد منع مصرف واکسن HPV
- اشخاصی که به مخمر آلرژی دارند.
- در افراد کمتر از ۹ سال.
- در بانوان باردار.
- در افراد با بیماری ضعف سیستم ایمنی.
- تفسیر جواب آزمایش اچ پی وی
اگر دهانه ی رحم شما به ویروس HPV آلوده گردد و تست پاپ اسمیر هم تغییرات سلولی را نشان دهد، می‌بایستی اقدامات بیشتری شامل کولپوسکوپی انجام دهید.
اگر دهانه‌ی رحم شما به ویروس HPV آلوده گردد ولی تست پاپ اسمیر نرمال باشد، بدین معناست که شما به ویروس HPV تناسلی مبتلا هستید ولی تغییرات سلولی در تست پاپ اسمیر دیده نشده است. در اینحالت دو انتخاب دارید:
حالت اول: انجام آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر ۱۲ ماه بعد.
در اکثر موارد نشانه ای از ویروس در آزمایشی که ۱۲ ماه بعد انجام می‌شود، یافت نخواهد شد.
اگر ویروس پاکسازی شده باشد و تست پاپ اسمیر نیز نرمال باشد، شما به انجام تست غربالگری مانند دیگر افراد طبیعی برمی‌گردید.
اگر هنوز ویروس وجود داشته باشد و یا نتیجه‌ی تست پاپ اسمیر مثبت باشد، نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهید داشت.
حالت دوم: انجام آزمایش تخصصی برای یافتن تیپ‌های ۱۶ و ۱۸ ویروس HPV (دو نوع ویروسی که بیشترین احتمال تبدیل شدن به سرطان دهانه‌ی رحم را دارند)
اگر آزمایش HPV برای تیپ‌های ۱۶ یا ۱۸ مثبت شود، توصیه می‌شود که کولپوسکوپی انجام دهید.
اگر آزمایش HPV از تیپ‌های ۱۶ یا ۱۸ نباشد، توصیه می‌شود که آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر را ۱۲ ماه بعد تکرار کنید.
در آخر به شما توصیه می‌کنیم برای درمان یا پیشگیری از این بیماری‌ها حتما از متخصص زنان کار آمد و حاذق مشاوره دریافت کنید. می‌توانید و برای رفع عارضه‌های زنانه خود به خانم دکتر الهه افشاری مراجعه کنید و در محیطی آرام و بدون ترس و خجالت مشکلات خود را بیان کنید و سوالات خود را بپرسید.
برای رزرو نوبت و دریافت مشاوره و کسب آگاهی بیشتر و دریافت هزینه عمل حتما با ما تماس حاصل فرمایید.